Peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa'nın (s.a.v) halifelerinden biri olan Hz. Osman, birçok iftiraya uğramıştır. Hatta haddi aşıp yahudi diyenler bile vardır. Bu iftiralar İmam-ı Azam zamanında da devam eder. Cemaatten biri Hz. Osman'a yahudi demektedir ve alimler ne kadar konuştularsa da gerçeği bir türlü anlatamazlar bu adama. İmam-ı Azam Ebu Hanife'nin kulağına gider bu olay ve bir gün bu adamın kapısını çalar. Kapıyı açan adama şöyle seslenir;
-"Kızını istemeye geldim, talip vardır."
Adam merakla;
-"Kimdir, kimlerdendir." diye sorar.
İmam-ı Azam başlar talibi methetmeye;
-"Adam gayet zengin, asil bir ailesi var. Dini bütün bir insan, hafızdır. Gecelerini ibadetle geçirir." der ve bekler.
Adamın hoşuna gider talip ve sorar;
-"Bu özellikleri çok güzel de hiç kusuru yok mudur?"
İmam-ı Azam bu soruya şöyle cevap verir;
-"Adam böyle ama kusuru yahudiliktir. Adam yahudidir."
Cevabı duyan adam sinirlenir;
-"Bunu mu layık gördün benim kızıma, ben yahudiye kız vermem, vermemi mi istiyorsun?"
İmam-ı Azam gayet sakin bir şekilde sorar;
-"Vermez misin?"
-"Hayır!"
Ve Ebu Hanife şu cümlesiyle adamın pişman olup tövbe etmesine vesile olur
-"Sen kızını yahudiye vermezsin de Peygamber Efendimiz (s.a.v) kendi kızını niye Hz. Osman'a layık görmüştür?"
