Düşman ile çarpışmaya
Ceddimin dini uğruna
Öz kanıma bulanmağa
Elvedâ Zeynep elvedâ.
Bacı ben şehid olunca
Çok dövünüp de ağlama
Sabrınız çok olsun bacı
Emânet kalın Allah’a
Elvedâ Zeynep elvedâ.
Zeynep bu susuz yavrular
Yavrusu ölmüş analar
Sana emanetim bacı
Yakınma çok sızlanma çok
Elvedâ Zeynep elvedâ.
Acılar anası Zeynep
Hazin baktı kardeşine
Ey peygamberler vârisi
Kalbimin son tesellisi
Kardeş Huseyn kardeş Huseyn.
Gücüm yok kırıldı belim
Git demeye varmaz dilim
Kardeş gitme bir daha dön
Son kez göreyim nur yüzün
Kardeş Huseyn kardeş Huseyn.
Gözlerim arkandan bakar
İçim yanar yanar yanar
Gözümde yaşlar tükendi
Kalbim sızlar sızlar sızlar
Kardeş Huseyn kardeş Huseyn.
Küçücük kızı Sakine
Koşarak geldi Huseyn’e
Açtı minik kollarını
Sarıldı ayaklarına
Gitme baba gitme baba.
Baba ne olursun gitme
Bizleri kimsesiz etme
Götür bizi Medîne’ye
Düşmanlara esir etme
Gitme baba gitme baba.
Baba bu küçücük kalbim
Ayrılığına dayanmaz
Gözlerimin yaşı baba
Bir ömür boyu kurumaz
Gitme baba gitme baba.
Bütün çocuklarla baba
Söz veriyoruz biz sana
Biz artık su istemeyiz
Su deyip seni üzmeyiz
Gitme baba gitme baba.
Huseyn elvedâ ediyor
Gökte melekler ağlıyor
Düşman Huseyn’i bekliyor
Zeyneb ölümden dönüyor
Eyvâh Huseyn eyvâh Huseyn.
Zülcenâh’a bindi Huseyn
Susuz yola düştü Huseyn
Fırat uzaklardan bakar
Akar mahzun mahzun akar
Eyvâh Huseyn eyvâh Huseyn.
Başına neler mi geldi?
Huseyn’i kimler mi kesti?
Bunları bana sormayın
Nebî ağlar Zehra ağlar
Eyvah Huseyn eyvâh Huseyn.
Huseyn’e kaç ok saplandı?
Kimler elinde doğrandı?
Bunları bana sormayın
Ali ağlar Mehdî ağlar.
Çadırları nasıl yandı?
Başı kaç diyar dolandı?
Bunları bana sormayın
Kalem ağlar kağıt ağlar.
Kan kılıca galip oldu
Kılıçlar kanda boğuldu
Hak müstahakkını buldu
Bâtıl düştü zâil oldu.
Bu Konuya Hiç Yorum Yapılmamış; "Kerbela | Hz. Zeynep R.a (Elveda Zeynep)"
Bu Konuya Yorum Yapın